کد مطلب:313774 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:293

حسن خلق حضرت امیرالمؤمنین
حسن خلق و شكفته رویی حضرت، ضرب المثل بوده، به حدی كه دشمنان این كار را برای حضرت عیب می دانستند. دومی می گفت: بسیار قبیح است، و به جهت غصب خلافت بود كه برای حضرت عیب می شمرد.

معاویه به قیس بن سعد گفت: رحم الله أباالحسن بسیار خندان و خوش طبع بود. قیس گفت: بلی، رسول خدا هم با صحابه خوش طبع و خندان بود! یا معاویه، تو ظاهرا مدح او را نمودی ولی قصد ذم آن جناب كردی، والله آن حضرت با آن شكفتگی و خندانی، هیبتش از همه كس افزون بود و آن هیبت تقوی بود كه آن سرور داشت، نه مثل هیبتی كه اراذل شام از تو دارند.

روایت شده است: حضرت در زمان خلافت پیاده در بازار كوفه می گذشت و مردم به معاملات خود مشغول بودند و از مرور حضرت خبر نداشتند. در راه كه به ازدحام خلق برمی خورد، می فرمود راه دهید و آنان آواز مباركش را می شنیدند و راه را برای آن حضرت باز می كردند.

روزی حضرت بعض حوائج خانه را خریده و خود آنها را حمل می كرد. یكی از خدمه خواست بردارد، حضرت نداد. خادم عرض كرد: تو خلیفه ی زمانی و امام مؤمنانی، این صورت با حال شما نسبت ندارد. فرمود: لا ینقص الرجل من كماله ما یحمله علی عیاله از كمال مرد كم نكند باری كه برای عائله ی خود حمل می كند.